خوردن باقلا باعث ابتلا به این بیماری می گردد - وبلاگ سروری کیا

به گزارش وبلاگ سروری کیا، خیلی ها میانه ای با باقلا ندارند. به چند علت؛ اول اینکه پاک کردن باقلای تازه باعث سیاه شدن دستشان می گردد. دوم اینکه جدا کردن باقلا از پوست دومش هم دردسرهای خودش را دارد و سوم اینکه عقیده دارند، خوب که چه؟

وبلاگ سروری کیا، چه تفاوتی بین باقلاپلو با باقلای تازه و خشک وجود دارد؟ و البته خیلی ها هم که از همان ابتدا قید قضیه را می زنند و به علت نفخ باقلا اصلا سراغش نمی روند!

ولی گروهی به اجبار، حتی اگر عاشق باقلا هم باشند، نمی توانند از چهارفرسخی آن هم رد بشوند. این افراد دچار مسئله ای به نام فاویسم هستند. فاویسم بیماری حساسیت به باقلاست که می خواهیم درباره اش بیشتر بدانیم.

به برخی ها میلیون میلیون ارث می رسد، به برخی ها هم دردو مرض! فاویسم اختلال ارثی وابسته به جنس است؛ یعنی اینکه به وسیله کروموزوم X از یک نسل به نسل بعد منتقل می گردد. افراد دچار بیماری فاویسم درواقع از کمبود آنزیمی به نام گلوکز 6 فسفات و د هیدروژناز (G6pd) در رنج هستند.

فاویسم بیشتر گریبان آقایان را می گیرد تا خانم ها و این به علت وابسته به جنس بودن فاویسم است. البته این مشکل ژنتیکی به صورت مسئله ای نهفته، در دختران باقی مانده و به نسل بعد منتقل می گردد.

کمبود آنزیم گلوکز 6 فسفات د هیدروژناز، باعث حساسیت گلبول های قرمز به آنتی اکسیدان ها شده و همین مساله زمینه ساز از بین رفتن زودرس گلبول های قرمز است. فاویسم، بیش از اینکه گلبول های قرمز جوان را درگیر کند، گلبول های قرمز پیر را مورد حمله قرار می دهد.

بومی ماست

کشور ما هم مثل خیلی از کشورها مشکل برخی از بیماری های بومی را با خودش یدک می کشد؛ مثلا در برخی از کشورهای اروپایی به علت مصرف بیش از حد گوشت قرمز، مسائل گوارشی و نقرس بیشتر است. بین هندی ها هم که مصرف غذاها با ادویه تند باب است، آنها بیش از مردم دیگر کشورها دچار مسائل معده از آسیب های ساده تا حاد هستند.

فاویسم هم بیماری بومی برخی از منطقه ها کشور ما مثل روستاهای شمالی ایرانشهر در استان سیستان و بلوچستان، ماهدشت، فسا و سواحل دریای خزر است.

شاخص ترین زمان بروز این بیماری از هفته اول اردیبهشت تا هفته دوم خرداد است؛ یعنی مصادف با آمدن باقلای نوبرانه به بازار؛ بعد از این، بیماری به صورت موقت خاموش می گردد.

اگرچه شایع ترین سن ابتلا به این بیماری از یک تا 10 سالگی است، اما در مواردی در بچه ها زیر یک سال نیز دیده می گردد. در این بچه ها مشکل به وسیله شیر مادر به کودک منتقل می گردد.

از کجا بشناسیم

مثل هر بیماری دیگری فاویسم هم با نشانه های ویژه این بیماری معین می گردد. اما مشابهت هایی در نشانه های برخی از بیماری ها وجود دارد. به همین علت برای تشخیص دقیق بیماری، باید شخص مورد آزمایش قرار گیرد. معمولا راه تشخیص بیماری، اندازه گیری اندازه آنزیم گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز درگلبول های قرمز خون است.

آنچه تشدید می نماید

گاهی علائم بیماری فاویسم با بیماری های دیگر به ویژه کم خونی اشتباه گرفته می گردد. بنابراین تا زمانی که با انجام آزمایش، تشخیص قطعی داده نشده است، فرد نباید از هیچ دارویی استفاده کند.

افراد درگیر با بیماری فاویسم با مصرف داروهای ضد افسردگی، سولفامیدها، داروهای اکسیدان مثل کوتریموکسازول، ویتامین K و آسپرین دچار علائم بیماری می شوند.

بنابراین به این نکته ها دقت کنیم:

1- مصرف ترکیبات نیترو فوران مانند فورابن، فروکسون و... ممنوع است.

2- استفاده از استامینوفن و آسپرین بدون نظر پزشک جدا ممنوع است.

3- استفاده از داروهای ضدمالاریا مثل پریماکین، پاماکین و... را فراموش کنید.

4- استفاده از ویتامین K به هر شکلی خطرناک است.

5- از مصرف سولفونامیدها مثل سولفومتوکسازول، کوتریموکسازول، سولفاستامید و... خودداری کنید.

6- باقلا هم که اصل قضیه است! مصرف هر غذای حاوی باقلا - حتی خوراکی هایی که رنگ باقلا را هم دیده اند - ممنوع است.

درمان

فاویسم درمان قطعی ندارد و بیمار فقط می تواند از درمان های اصطلاحا کمکی بهره مند گردد. این درمان ها نیز برای پیشگیری از رسوب هموگلوبین در کلیه هاست. در صورت بروز کم خونی شدید، تزریق خون لازم است.

روی خط قرمز

برخی افراد، بیش از دیگران در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. از این موارد می توان به افرادی به این توضیح اشاره نمود:

- پسران مادرانی که به فاویسم مبتلا هستند. ناگفته نماند احتمال ابتلا 50 درصد است.

- همه دختران پدر مبتلا به فاویسم ناقل بیماری بوده و همه پسرهای این پدران به بیماری مبتلا نمی شوند.

- دخترانی که یکی از خویشاوندان نزدیک آنها به فاویسم مبتلا هستند، ممکن است با احتمال 50 درصد ناقل این بیماری شوند.

- افراد ساکن نقاط فاویسم خیز! که اول بحث به این منطقه ها اشاره نمودیم.