شبی که با نوای کمانچه گریستیم! - وبلاگ سروری کیا

به گزارش وبلاگ سروری کیا، کمانچه همان سازی است که آوای آن چنان سوزی دارد که می تواند سیل اشک را از چشمان سرازیر کرده و غوغایی در وجود مخاطب به پا کند ...

به گزارش خبرنگار وبلاگ سروری کیا، در شبی که حسام اینانلو در مقام یادبود استاد کمانچه نوازی ـ علی اصغر بهاری ـ نواخت، مهمانان محدودی در سالن کوچک استاد دهلوی حضور داشتند.

اینانلو در این اجرا کمتر از 40 دقیقه به بداهه نوازی کمانچه پرداخت که فراز و فرودهای متعددی را با ساز خود تجربه کرد.

اگر به آوایی که نواخته می شد گوش جان می سپردید، چنان شما را با خود همراه می کرد که ناخودآگاه و بدون هیچ دلیلی اشک از چشمانتان سرازیر می شد.

از آنجا که موسیقی بی کلام یک هنر انتزاعی است، هر فردی می تواند برداشت متفاوتی از آن داشته باشد و حین گوش سپردن به آن فضای متفاوتی در برابر چشمانش تداعی شود. حال تصور کنید که پای اجرای بداهه نوازی کمانچه نشسته اید و نوازنده هر لحظه بنا بر حال و هوای خود سازش را به صدا درمی آورد و شما را با خود همراه می سازد که ممکن است در اینجا تا حدی با حال و هوا و انرژی نوازنده همراه شده و یا اینکه بسته به حال خود جهت متفاوت تری را حین گوش دادن به آنچه نواخته می شود داشته باشید.

علی اصغر بهاری از استادان موسیقی ایرانی و نوازنده برجسته کمانچه بود. او در دهه 1360 با فرامرز پایور، شهرام ناظری، جلیل شهناز، محمد اسماعیلی و سید محمد موسوی، در گروه اساتید موسیقی ایران، همکاری داشت.

حسام اینانلو ـ نوازنده کمانچه ـ متولد 1366 است و اولین فعالیت حرفه ای او در سال 1388 با انتشار آلبوم رهگذر شروع شد.