نسخه ایرانی برای نیمکت استقلال - وبلاگ سروری کیا

به گزارش وبلاگ سروری کیا، بیست و دومین دوره رقابت های لیگ برتر فوتبال ایران در حالی چند هفته اخیر به انتها رسید که استقلال، مدافع عنوان قهرمانی، نتوانست فصل چندان خوبی را برای هوادارانش رقم بزند. این تیم که فصل گذشته به همراه فرهاد مجیدی توانسته بود در اقدامی تاریخی، بدون شکست به عنوان قهرمانی دست یابد و به طلسم و ناکامی 9 ساله اش در این عرصه انتها دهد، در این فصل به رتبه و جایگاهی بهتر از سومی نرسید.

البته رقابت در جام حذفی هم برای آن ها چندان خاتمه خوشی نداشت و با شکست برابر رقیب سنتی به خاتمه رسید. به این ترتیب این تیم فقط یک سوپرجام را که حاصل تک بازی بود، به دست آورد که قاعدتا باید اعتبارش را به پای همان فرهاد مجیدی، مربی فصل پیش این تیم گذاشت.

استقلال بعد از فرهاد مجیدی زمام امور کادر فنی را به دست ریکاردو سا پینتوی پرتغالی سپرد و امیدوار بود که تجربیات بین المللی این مرد خارجی به کمکش بیاید تا همچنان به یکه تازی اش در لیگ ایران ادامه دهد. برخلاف تصور، ولی ریکاردو سا پینتو نتوانست در ملاقات های شش امتیازی به ویژه در جدال با رقبای مستقیم برای قهرمانی عملکرد مناسبی داشته باشد. نتیجه شد آنکه پشت سر پرسپولیس و سپاهان نهاده شد و در ملاقات های رودررو هم به هر دو تیم باخت. به علاوه آنکه این تیم در فاصله زمانی اندکی دو بار به پرسپولیس بازی را واگذار کرد تا بسیاری نسبت به عیار فنی ریکاردوی پرتغالی مردد شوند.

اتفاقا همین حجم از تردید بود که حالا داستان سا پینتو با استقلال را با یک خاتمه باز روبه رو نموده و معین نیست این مربی قرار است فصل آینده هم راهنمایی آبی های تهران را بر عهده داشته باشد یا نه. فعلا که او چمدان هایش را بسته و برای تعطیلات به پرتغال رفته است. پیش ازاین در یکی، دو نوبت، برای حفظ ظاهر هم که شده مسئولان استقلال خبر از توافق برای تمدید قرارداد این مربی دادند؛ ولی زیرکی آن ها باعث شد همه چیز به بعد از ملاقات فینال جام حذفی کشیده گردد.

قرارداد سا پینتو با استقلال دوساله است؛ ولی سال دومش مشروط است. قید شرطش هم رضایت طرفین است. اگر سا پینتو می توانست استقلال را قهرمان کند، قراردادش برای سال آینده خودبه خود تمدید می شد؛ ولی حالا که چنین نشده، او باید در صورت تمایل مدیران استقلال به این تیم برگردد. اینجاست که پای اتفاقات پیچیده به میان می آید؛ اول اینکه سا پینتو با وجود ناکامی در کسب جام، درخواست افزایش دستمزد برخلاف بند های قراردادش را داشته (طبق ادعای مدیران فعلی باشگاه) و دوم اینکه اصولا این باشگاه مدیر رسمی ندارد که بخواهد برای روند مذاکرات با این مرد پرتغالی وارد گود گردد.

بعد از تغییرات مکرر در عرصه مدیریتی، سرپرستی این باشگاه به دستان حجت کریمی سپرده شده؛ ولی واضح است که او اختیار تام برای مذاکره با ریکاردو سا پینتو یا هر مربی دیگری را نخواهد داشت. اینجا به نظر می رسد باید به سمت نهاد های بالاتر به ویژه وزارت ورزش چرخید تا متوجه نسخه آن ها برای نیمکت استقلال شد. شاید اگر روال مطابق با سال های گذشته بود، می شد راحت تر مطرح کرد که تصمیم گیرنده در چنین شرایطی وزارت ورزش است؛ ولی در ماه های اخیر اتفاقات دیگری هم اتفاق افتاده و با ورود سازمان خصوصی سازی به ماجرای مدیریت این باشگاه، در کنار باشگاه پرسپولیس، به نظر می رسد وزارت ورزش هم به تن هایی در این مورد تصمیم گیرنده نخواهد بود.

در چنین شرایطی که ابهامات به میزان کافی فربه شده، سرپرست مدیرعاملی باشگاه استقلال هم با معین ددلاین برای ریکاردو سا پینتو به او گفته فقط تا فردا، یعنی پنجشنبه فرصت دارد تا به پیشنهاد تمدید قرارداد با استقلال، طبق چیزی که مدیریت این باشگاه گفته و با تأکید بر بند های قرارداد سابق، پاسخ دهد. این مهلت اندک بیش از آنکه مذاکره با سا پینتو را جدی کند، به نظر می رسد خط خاتمهی بر همکاری با این مرد پرتغالی است.

البته به غیر از اختلاف نظر مالی، استقلال دلایل دیگری هم برای خداحافظی کردن با سا پینتو دارد. او خواه یا ناخواه در عرصه فنی ناکام بوده و نتوانسته برای استقلال جامی به ارمغان بیاورد. بهانه جویی هایی مکرر این مرد پرتغالی برای فرار از پذیرش واقعیت به ویژه ضعفش در بازی های بزرگ هم مزید بر علت شده است. از سوی دیگر، رفتار های پرخاشگرانه سا پینتو هم لطمه های زیادی در این فصل به استقلال زد و چه بسا اگر او بیشتر کنار زمین بود، این تیم می توانست با جمع آوری چند امتیاز دیگر، به قهرمانی فکر کند. ولی از همه مهم تر همین شرایط اخیر است. رفتار های عجیب سا پینتو باعث شده فدراسیون فوتبال ایران این مربی را چهار ماه از حضور در میادین محروم کند. پرواضح است که چنین محرومیتی از زمان آغاز لیگ اعمال می گردد. پس حتی اگر استقلال هم بخواهد با سا پینتو ادامه دهد، رسما این مربی را تا هفته های خاتمهی نیم فصل نخست در اختیار نخواهد داشت. شاید همین مورد برترین بهانه برای قطع همکاری با او باشد.

با این حال این سناریو چندان ساده هم نخواهد بود؛ چون اگر سا پینتو برود، دوباره ماجرای اینکه چه کسی راهنمایی استقلال را به دست بگیرد، به سوژه ای داغ تبدیل می گردد.

این یکی شاید برخلاف سال های اخیر چندان پیچیدگی نداشته باشد. واقعیت این است که مسئولان ورزش ایران یا دست کم آن هایی که تصمیم گیرنده در امور دو باشگاه استقلال و پرسپولیس هستند، دل در گرو پروژه ایرانیزه شدن دارند؛ به این معنی که نیمکت این تیم را به دست یک مربی ایرانی بسپارند. علت هم برای انجام این کار وجود دارد. بعد از موفقیت یحیی گل محمدی در پرسپولیس و کسب جام های مختلف به همراه این تیم، مسئولان در پی تعریف کردن چنین پروژه ای برای استقلال هم هستند. ضمن اینکه در سطوح بالاتر هم حمایت از کالای ایرانی که در این زمینه، حمایت از مربی ایرانی تعبیر می گردد، به جد پیگیری شده و اثرش را در تیم ملی هم گذاشت. امیر قلعه نویی بعد از سال ها که نیمکت تیم ملی در دست خارجی ها بود، به عنوان سرمربی نو ایران معرفی گردید تا از این پس این نیمکت هم به دست ایرانی ها اداره گردد.

حالا که پرسپولیس با چنین فرمولی جواب گرفته و تیم ملی هم ایرانیزه شده، پس پروژه بعدی که می تواند در راستای محقق شدن شعار های مسئولان باشد، باشگاه استقلال است. به این ترتیب به نظر می رسد گزینه جانشینی سا پینتو در استقلال یک چهره ایرانی است. ضمن اینکه طبق قوانین نو، کارکردن با ایرانی ها برای باشگاهی مثل استقلال راحت تر هم هست. مصوبه های نو نقل وانتقالاتی چندین بند عجیب وغریب دارد که یکی از آن ها مربوط به پرداخت ریالی به مربی و بازیکنان خارجی است. امری که ظاهرا شدنی نیست؛ ولی اگر مربی ایرانی به کار گماشته گردد، دیگر این نگرانی وجود ندارد و او می تواند از ایجاد آشفتگی مالی در این بخش جلوگیری کند.

البته هیچ کدام از این موارد مانع همان پرسش اصلی که چه کسی سرمربی استقلال بگردد، نیست. درست است که پرسپولیسی ها چندین سال است توانسته اند مربی توانمندی مانند یحیی گل محمدی را معرفی نمایند و حالا ثمره اش را بچینند؛ ولی استقلال در این زمینه چندان خوب پیش نرفته است. درست است که تعداد سرمربیان استقلالی لیگ عدد شایان توجهی است؛ ولی آن ها معمولا در کسب نتایج سینوسی عمل نموده و نتوانسته اند رضایت نسبی را فراهم نمایند. بدیهی است که این موضوع به معنی نداشتن چهره شاخص نیست. همین روز ها شایعات به قدر کافی حول نیمکت این تیم می چرخد و گزینه های احتمالی هم معرفی گردیده اند.

اگرچه تعداد گزینه ها زیاد شده؛ ولی به نظر می رسد تا به الان دو یا سه نفر، شانس بیشتری برای نشستن روی این نیمکت دارند. هرچند جدی ترین گزینه که ماحصل حدس رسانه ای است، جواد نکونام است. کاپیتان سابق استقلال در دوران مربیگری اش نتایج قابل قبولی گرفته و با توجه به فاکتور جوانی و انگیزه، جدی ترین گزینه استقلال برای فصل آینده است. اگرچه هنوز هم بسیاری از سبک بازی تیم های جواد نکونام گلایه دارند یا اینکه علاقه او برای داشتن قرارداد های بلندمدت را یکی از موانع برای حضور در استقلال می دانند؛ ولی جدیت او در کار مربیگری، جواد را به گزینه اصلی برای استقلال تبدیل می نماید. به هر حال هرچه باشد، این پرونده طبق گفته مدیران استقلال قرار است فردا حل وفصل گردد؛ پرونده ای که احتمالا انتهایش با ایرانیزه شدن یکی دیگر از نیمکت تیم های پرطرفدار ایرانی همراه باشد.