مراقب بازگشت فتنه باشیم - وبلاگ سروری کیا

به گزارش وبلاگ سروری کیا، به کارگیری الگوها و رهیافت های نوین (و به اصطلاح نرم) در مقابل نظام جمهوری اسلامی ایران، سابقه ای به درازای بیش از سه دهه دارد.

به گزارش گروه رسانه های وبلاگ سروری کیا، محمد جواد اخوان طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت : به کارگیری الگو ها و رهیافت های نوین (و به اصطلاح نرم) در مقابل نظام جمهوری اسلامی ایران، سابقه ای به درازای بیش از سه دهه دارد.

تجربه پیاده سازی الگو های متنوع براندازی اعم از شبیخون فرهنگی، براندازی سیاسی، شکاف سازی ملی و جنگ اقتصادی نشان می دهد دشمن در حوزه های مختلف منازعه، خود را آزموده و تجربه معتنابهی را از نبرد نرم با ایران اسلامی اندوخته است. در نیمه دوم دهه 80 که فرایند اقتدارافزایی ایران در سطح ملی و فراملی شتاب فوق العاده ای یافته بود، مهم ترین معمایی که ذهن اتاق های فکر غربی را به خود مشغول کرده بود، دکترین مناسب برای مهار و مقابله با این فرایند بود.

پس از وقوع فتنه 88، شمای کلی از گسل های اجتماعی که برای دشمن فرصت آفرین تلقی می شد، رخ نشان داد و فتنه گران، نشانی دقیقی از محل مناسب برای فتنه انگیزی های آینده را به دشمن دادند. وجود گسل های گوناگون اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی در جامعه فضایی را برای ایجاد تقابل های تصنعی و هدایت و اجرای پروژه شکاف ملی فراهم می آورد. بر همین اساس مدل فشار-تحریم با نسل جدیدی از تحریم های گسترده (که اصطلاحاً تحریم های فلج کننده خوانده شد) در دستور کار قرار گرفت. هوشمندی رهبری در تاکتیک نرمش قهرمانانه عملاً مدلی را که می توانست به سازش و تسلیم منتهی شود، خنثی و در قالب تجربه عبرت آموز برجام مهار کرد. امروزه هرچند بی نتیجه بودن برجام و خیالی بودن میوه های آن بر همگان تقریباً روشن شده، اما کاخ سفید و هم پیمانان غربی اش همچنان امیدوارند از این الگو برای مهار قدرت منطقه ای و بازدارندگی دفاعی جمهوری اسلامی ایران بهره بگیرند. به همین دلیل الگوی فشارحداکثری، تحریم و مذاکره همچنان در دستور کار دشمن واقع شده است.

اکنون دشمن حداکثر کاری را که در زمینه تحریم ها در قالب فشار حداکثری می توانسته به میدان آورده و تقریباً ایده جدیدی برای تشدید فشار ندارد. آنچه بیشتر به پیشبرد هدف دشمن کمک می کند، بُعد روانی سناریوی آن است، اساس اثرگذاری این تحریم ها روی تحریم هراسی بنا شده و می کوشد به بی ثبات سازی فضای اقتصادی ایران منجر شود. از سویی اکنون به دلیل وجود سوءمدیریت و سوءتدبیر حاد در برخی حوزه ها و بخش ها شاهد بروز اعتراضات طیف های متنوعی از مردم هستیم که در جای خود قابل تأمل است. وجود چنین بستر های نارضایتی، محیطی مناسب برای ورود و فتنه انگیزی دشمن فراهم می آورد و احتمالاً بخشی از تلاش دشمن برای سوءاستفاده از همین اعتراضات خواهد بود.

ضلع دیگر فتنه مدنظر نظام سلطه، تلاش برای بی ثبات سازی محیط داخلی و پیرامونی ایران، با استفاده از ابزار های گوناگون در اختیار دشمن است: از جمله آن هدایت و اجرای جنگ نیابتی و تلاش برای انتقال تروریسم به داخل کشور، شعله ور کردن آتش اختلافات سیاسی از طریق احیای فتنه، تحریک افکار عمومی با انتشار شایعات و اخبار دروغین، ایجاد شکاف های مذهبی - قومی و هدایت فعالیت های گروهک های تجزیه طلبانه به داخل کشور، القای دوگانگی در حاکمیت و اتهام افکنی به سوی نهاد های انقلابی برای تخریب وجهه و کاهش سرمایه اجتماعی و مشغول سازی روانی و مسئله سازی کاذب برای جامعه ایرانی از طریق رسانه های نوین است.

طراحان راهبرد غرب، امیدوارند با مجموعه اقداماتی که در سناریوی جدید علیه جمهوری اسلامی ایران انجام می دهند، اولاً محیط داخلی کشور را دچار درجه ای از بی ثباتی و آشوبناکی کنند که مجالی برای نقش آفرینی نظام در منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا باقی نماند و ثانیاً در اثر فشار فزاینده چندوجهی ملت ایران تسلیم اراده غرب شده و تضعیف اقتدار منطقه ای و دفاعی خود را در فرایندی مذاکراتی بپذیرند.

برای مقابله با سناریویی که اساس آن بر اختلاف افکنی و تقابل درونی در جامعه و حاکمیت کشور بناقرار گرفته، یک اصل اساسی وجود دارد و آن لزوم وفاق ملی برای مقابله و هم افزایی و هم راستایی همه ظرفیت ها برای این منظور است. اگر چنین حالتی در سطح نخبگان و آحاد جامعه به وجود آید، خودبه خود بخشی از سناریوی دشمن ناکام می ماند.

برای شکل گیری این وفاق و هم افزایی لازم است، نخبگان کشور به توطئه دشمن و بستر های آن توجه کنند و ضمن درک و شناخت عمیق از آن، مردم را از این مسئله آگاه سازند. پس از ایجاد یک شناخت فراگیر در همه لایه های اجتماعی، لازم است مجموعه ای از اقدامات و فعالیت ها همچون مقاوم سازی هرچه بیشتر اقتصاد، توجه به گله مندی های اجتماعی اقشار گوناگون و برنامه ریزی برای حل مسائل معیشتی و صنفی و توجه بیش ازپیش مدیران اجرایی به انجام هرچه بهتر وظایف ذاتی خویش به منظور کسب حداکثری رضایتمندی اجتماعی دنبال شود.

منبع : روزنامه جوان

بازگشت به صفحه رسانه ها